امام صادقعلیهالسلام فرمودند:
إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ
ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى یَأْتِیَهُ
فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ: عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ،
ادْعُنِی أُجِبْکَ، اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ،
سَلْنِی حَاجَةً أقضیها [أَقْضِهَا] لَکَ
قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ.
شخصى که به زیارت قبر حضرت حسین بن على علیه السّلام می رود، زمانى که از اهلش جدا شد با اولین گامى که برمی دارد تمام گناهانش آمرزیده می شود.سپس با هر قدمى که برمی دارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد.و هنگامى که به آنجا رسید حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و می فرماید:
بنده من! از
من بخواه تا به تو اعطاء نمایم،من را بخوان اجابتت نمایم، از من طلب کن به
تو بدهم،حاجتت را از من بخواه تا برایت روا سازم.
راوى می گوید، امام علیه السّلام فرمودند:
و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را که بذل نموده اعطاء فرماید.
(وسائل الشیعة، ج14، ص: 421)